Monday, August 4, 2008

ಇದೆಂಥ ಸಾವು ಅನ್ನಬಾರದು ಅಷ್ಟೆ

ಪ್ರಿಯೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ನಲ್ಲೆ,ಗಿಲ್ಲೆ ಅಂಥಾ... ಮುದ್ದು ಮುದ್ದಾಗಿ ಕರೆದು ಮುದ್ದಿಸುವಷ್ಟು ಆತ್ಮೀಯತೆ ಈಗ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಉಳಿದಿಲ್ಲ.ಆದ್ರೂ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನಂತು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಲೇ ಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೆ ಈ ಪತ್ರ.
ಚಿನ್ನಾ, ಪ್ರೀತಿ ಸಾವು ಬೇಡುತ್ತಾ...
ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ನಾನು ನನ್ನ ಕೆಲವು ಗೆಳೆಯರಲ್ಲೂ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಕೆಲವರು ಒಂದಾ ಇವನಿಗೆ ತಲೆ ಕೆಟ್ಟಿರಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಛೆ...ಹಾಗೇನಾದ್ರೂ ಉಂಟಾ..ಪ್ರೀತಿ ಸಾವನ್ನೂ ಗೆಲ್ಲಬಲ್ಲುದು ಎನ್ನುವ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ರು.
ಆದರೆ, ನಿನಗೊಂದು ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾ ನನ್ನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಈ ಮಾತು ನಿಜವಾಗ್ತಿದೆ ಕಣೆ. ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲೇ ಕೊರಗಿ ರೋಗಿಯಾಗಿ ಸಾವಿನ ಬಾಗಿಲ ಹತ್ರ ನಿಂತಿದ್ದೀನಿ. ಸಾವಿನ ಬಾಗಿಲು ನಾನಾಗೇ ತೆರೀತೇನಾ, ಅದಾಗಿಯೇ ತೆರಿಯುತ್ತಾ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆ ಬಾಗಿಲ ಹತ್ತಿರ ಕೈಹಿಡಿದು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದು ಆ ನಿನ್ನ ಬಟ್ಟಲು ಕಣ್ಣುಗಳೇ ಕಣೇ.
ಬೇಸರ ಆಯ್ತಾ...ನಾನು ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ಕೋಪದಿಂದ ಈ ಮಾತು ಹೇಳ್ತಿಲ್ಲ ಕಣೆ. ನಾವು ಜತೆಗೆ ಕೂತು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದೆವಲ್ಲಾ ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳು, ಅವೇ ಇವತ್ತು ಕೊಲ್ತಿದೆ. ಬೇಸರವಾದ್ರೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು. ನೀನ್ಯಾವತ್ತೂ ನನ್ನ ಸಣ್ಣ ತಪ್ಪನ್ನೂ ಕ್ಷಮಿಸಿದವಳಲ್ಲ.ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನನ್ನ ಜತೆ ಸಿಡಿಮಿಡಿಯಾಗೇ ಇರ್‍ತಿದ್ದೆ, ಈಗ ನಾನಿಲ್ಲ. ನೀನು ಹೇಗಿರ್‍ತೀಯಾ ಅಂಥಾ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನೋಡಬೇಕೆಸುತ್ತೆ. ಕ್ಷಮಿಸು, ಆ ತಪ್ಪು ಮಾಡೋದಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನ ಯಾವ ದಾರಿಗೂ ಅಡ್ಡ ಬರೋದಿಲ್ಲ.
ನಾನು ಸೈಕಾಲಜಿ ಓದಿಲ್ಲ. ಪ್ರ್ಯಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಲೈಫ್ ಅಂದ್ರೆ ಹೇಗಿರುತ್ತೆ ಅಂತಾ ತಿಳ್ಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗಿನಿಂದ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋದು ಪ್ರೀತಿಸೋದಷ್ಟೆ. ನಾನು ಇಷ್ಟು ದಿನ ಮಾಡಿದ್ದು ಅದನ್ನೇ. ನೀನೇನೋ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಪ್ರ್ಯಾಕ್ಟಿಕಲ್, ಗೀಕ್ಟಿಕಲ್ ಅಂಥಾ ದೂರ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟೆಯಲ್ಲಾ... ನೇರವಾಗಿ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳ್ತೇನೆ. ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡ. ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಲೈಫ್ ಅಂದ್ರೆ ಏನು. ಅದು ಅವಕಾಶವಾದಾನ ಅಥವಾ ಬದುಕುವ ಕಲೇನಾ? ನೀನು ಅದೇ ಲೈಫ್ ಅಂಥಾ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನಿನ್ಗೆ ನನ್ನದೊಂದು ಸಣ್ಣ ಪ್ರಶ್ನೆ.( ಕ್ಷಮಿಸು ಈಗಾಗಬೇಕೆಂದು ಮನಸಿಂದ ಬಯಸೋ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಾನಲ್ಲ) ನೀನು ನಿನ್ನ ತಂದೆನೋ, ತಾಯೀನೊ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀಯಾ ಅಂತಿಟ್ಕೋ ಅವರು ತೀರಿಕೊಂಡಾಗ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕಣ್ಣಹನಿ ಸುರೀಸದೇ ಇರಬಲ್ಲೆಯಾ? ಹಾಗೇನಾದ್ರು ಆದ್ರೆ ನಾನು ಖಂಡಿತ ನಿನ್ನ ಪ್ರ್ಯಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಥಿಯರಿ ಒಪ್ಕೋತೀನಿ. ಈ ಕುಡಿತ, ಸಿಗರೇಟು ಎಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡ್ತೀನಿ. ಹೇಳು ನಿನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯನಾ? ಯಾಕೆ ಸುಮ್ನೆ ಪ್ರ್ಯಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಅಂಥಾ ಇಲ್ಲದ ಥಿಯರಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಮಂದೆ ಇಟ್ಟು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತೀಯಾ.
ಒಂದು ಮಾತಂತು ನಿಜಾ ಕಣೆ. ನಾನು ಸತ್ರೂ ನಗ್ತಲೇ ಸಾಯ್ಬೇಕು ಅಂತಾ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಸಾವು ನನ್ನನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಾಗಲೂ ಎಲ್ರೂ ಎಂಥಾ ಸಾವು ಅನ್ನಬೇಕೇ ಹೊರತು. ಇದೆಂಥಾ ಸಾವು ಅನ್ನಬಾರದು ಅಷ್ಟೆ, ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನನ್ನ ಬಗಲಲ್ಲೇ ಸಾವು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನಂತ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗೋದು ಬೇಡ. ಇಷ್ಟೆ ಚಿನ್ನಾ...
ಎಲ್ಲೇ ಇರು ಚೆನ್ನಾಗಿರು, ನಿನ್ನ ನಗುವನ್ನೇ ಬಯಸುವ ನೀ ಮರೆತ ಹುಡುಗ -ಇಂತಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ

2 comments:

Unknown said...

Ajith Nimma e beettada jeeva tumba
ollee blag nanage tumba surprise agtide eshtondu pretisu huduga irtara antha nijakku nimma e kalpaneya huduga tumba ishta ada. adre idu kalpanege matra simith ashte nija jeevanadalli intha hudugaru irodu tunba veerala kanri.
bai
ashwini.g

satish shile said...

hi,
you are a very good writer. i didn't find time to interact with you for a longer duration when we were together in Chitradurga. Now I see a matured, good-hearted writer in you. it is nice to go through your writings. keep your blog updated. i will keep reading your write ups
- shile